Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Μητριαρχια

Eιμαι η νεραιδα, το αερικο του μαγεμενου δασους. Η φορεσια μου είναι καμωμενη από φυλλα δεντρων και τα μαυρα μου μακρια μαλλια μπλεκονται με τον ανεμο. Χορευω αναμεσα στα δεντρα,στροβιλιζομαι και μπλεκομαι στα κλαδια τους. Ειμαι η ομορφοτερη η πιο αερινη και μαγεμενη δασικη υπαρξη.
¨Στολιδι του δασους,θεα των στεναγμων,κορη της υπαρξης χορεψε για μας. Σκορπισε τη γονιμοποιο δυναμη σου αναμεσα μας για γεννησουμε ζωη¨.  Ετσι ψιθυρίζουν ο ανεμος, τα πουλια με το τραγουδι τους, τα νερα που κυλανε στις λιμνες, τα ζωα που ζευγαρωνουν στις φωλιες

τους. Υποκλινονται μπροστα μου, καταθετουν τη δυναμη τους σε μενα. Ειμαι η ιερεια της θεας-γης της θεας της γονιμοτητας και της ζωης. Χωρις εμενα, το Θυληκο,την αδιαμφησβητητη Κοσμικη Αξια δεν υπαρχει ζωη. Αυτό το ξερουν καλα τα αρσενικα που εχουν αναλαβει την γονιμοποιηση μου. Επιλεγω αναμεσα τους τα δυνατοτερα, και ομορφοτερα για να παρω το σπερμα τους και να φτιαξω ζωη. Εκεινα ανταποκρινονται στις δικες μου επιθυμιες και γνωριζουν καλα τι τους περιμενει αν δεν εκτελεσουν σωστα το εργο τους. Θανατος για οποιο αρσενικο δεν μου προσφερει ηδονη, για οποιο δεν με γονιμοποιησει, δεν ικανοποιησει το παθος μου για ζωη. Ο φαλλος υπαρχει για να ικανοποιει εμενα, την απολυτη συμπαντικη θεα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου