Μουσικη Δωματιου για Τσελο και Πιανο

Βρεθηκα σε μια θαλασσα που ταλαντευοταν στο ρυθμο της μουσικης. Στην αρχη ηταν μονο τα κυματα όμως σιγα σιγα αρχισαν να σχηματοποιουνται σε ανθρωπινα μελη μεχρι που πηραν τη μορφη μου. Εγω,σαν γεννημα των κυματων σαν την Αφροδιτη η σαν άλλη υδρομορφη νυμφη χορευα και στροβιλιζομουνα υπο τους ηχους του τσελου και του πιανου. Σιγα – σιγα αρχισα ν’απεκδυομαι την υδρογενη υποσταση μου και να γινομαι ανθρωπος. Αρχισα ν’απομακρυνομαι από τα κυματα και να τρεχω τρομαγμενη στη στερια. Ηθελα να σταματησω την κινηση,να μην χορευω όμως τα κυματα ετρεξαν πισω μου και με αρπαξαν πετωντας με αναμεσα τους. Για να μ’εμποδισουν να σταματησω την κινηση μου εδωσαν ένα αρσενικο να χορευει μαζι μου. Ημουνα απεριγραπτα κουρασμενη αλλα συνεχισα να χορευω ενώ τα κυματα με πετουσαν ποτε στη γη και ποτε στον ουρανο. Κάποια στιγμη βρεθηκα κρεμασμενη από σκοινια στον ουρανο και τοτε πιστεψα ότι γλιτωσα όμως ξαφνικα τα σκοινια κοπηκαν και βρεθηκα παλι στο νερο. Ουρλιαζα χωρις φωνη ενώ επεφτα στην αγκαλια των κυματων που με πεταξαν εξαντλημενη σε μια ερημη ακτη. Νομιζα ότι γλιτωσα όταν ειδα μπροστα μου μια φωτια. Η μουσικη αρχισε να δυναμωνει και με καλουσε να σηκωθω και ν’αρχισω να χορευω γυρω από τη φωτια. Ημουνα κατακοπη και φωναζα ¨όχι άλλο¨ όμως η μουσικη ηταν πιο ισχυρη από μενα και με παρακινουσε σε διαρκη κινηση. Ενώ ο χορος μου γυρω από τη φωτια στην αρχη ητανε αργος και διστακτικος σταδιακα αρχισε να επιταχυνεται και να εναρμονιζεται με τον χορο του συντροφου μου. Δεν μπορουσαμε να δουμε ο ενας τον αλλον γι’αυτό και πηδηξαμε μεσα στις φλογες. Καθως γιναμε ένα με τη φωτια αρχισα να διαπιστωνω ότι ο συντροφος μου δεν ειχε προσωπο! δεν ηταν ενας αντρας αλλα η ιδεα του αρσενικου. Ξαφνικα η φωτια εσβησε και τοτε ειδα ότι το αρσενικο ειχε γινει σταχτη. Εγω όμως βγηκα αλωβητη από τη φωτια αλλα και κατακοπη,εξαντλημενη. Τοτε τα κυματα με αρπαξαν ξανα και με πεταξαν στο βυθο. Καθως δεν ειχα άλλο κουραγιο να χορεψω, πεθανα.